قصه های با پدر و مادر ۳ (پدر و مادرم دیوانه ام کرده‌اند)

کتاب پدر و مادرم دیوانه ام کرده اند سومین جلد از مجموعه ی قصه های با پدر و مادر اثر پیت جانسون و ترجمه ی هدا توکلی توسط نشر هوپا به چاپ رسیده است.

شخصیت اول داستان پسری به نام ” لویی ” است.

او همه چیزهایی که در طول روز به او می گذرد را ساعت به ساعت در دفترچه خاطراتش ثبت می کند.

او فکر می کند پدر و مادرش او را اصلاً درک نمی کنند.

او شیفته این است که کمدین شود بنابراین بدون اینکه خودش بخواهد گاهی مزه پرانی می کند.

این مزه پرانی هایش را در مدرسه قبلی خیلی دوست داشتند اما در مدرسه جدید نه، به نظر لویی تمام معلم های این مدرسه او را یک دانش آموز خنگ و فوق العاده تنبل می دانند.

مدرسه ی او به خاطر کار پدرش که به یک شرکت جدید آمده، تغییر کرد.

جالب این است که حالا پدرش بیکار شده و به جایش مادر در یک آژانس به صورت تمام وقت کار می کند. او جایش در خانه با پدر عوض شده، همه ی کارهای خانه را پدر انجام می دهد؛ از تمیز و مرتب کردن و خرید آشپزخانه تا بار گذاشتن غذا، پدر از کله سحر شروع می کند به سر و صدا کردن توی آشپزخانه.

این باعث می شود لویی که 20 دقیقه وقت برای نوشتن تحقیق تاریخ گذاشته نتواند به خوبی تحقیقش را انجام بدهد.

همین ننوشتن تحقیق باعث می شود که معلم تاریخ یک نامه احضاریه برای پدر لویی بنویسد.

لویی که دلش می خواهد یک کمدین شود و به برنامه بچه های صاحب نظر که یک مسابقه کمدینی است برود و کشف شود، می ترسد پدر با دیدن این نامه هرگز اجازه ندهد او به این برنامه برود.

بنابراین لویی با دوستش مدی که در تئاتر با هم آشنا شده اند و حالا جای مشاور لویی است صحبت می کند و مدی به او می گوید نامه را به پدرت نشان نده من فکری دارم ……

برای این که بدانید مدی چه فکری دارد و چه اتفاقاتی برای لویی رقم می خورد کافیست کتاب پدر و مادرم دیوانه ام کرده اند را بخوانید. نویسنده به خوبی توانسته مشکلات نوجوانی که به کمدی شدن علاقه دارد و کسی نمی تواند او را درک کند و این درک نکردن چه ضربه روحی و عاطفی به او می زند را نشان بدهد

برشی از متن :

انگار دیوارهای اتاق بهم حمله کرده اند. یک عالم یادداشت رویشان چسبیده، چیزهایی که حسابی گستاخانه اند، مثل:

لویی، چرا من باید تختت رو مرتب کنم؟

مگه این کار چقدر وقتت رو می گیره؟!

لویی، خرت و پرت ها رو ول نکن کف اتاق که من جمع و جورشون کنم، خودت این کار رو بکن. لویی، همیشه لیوان هات رو بیار طبقه ی پایین. ردیفشون نکن لب پنجره که من بیام برشون دارم.

الیوت، داداش کوچولویم، نالید: «بابا با اتاق من هم همین کار رو کرده.

انگار این اتاق دیگه اتاق من نیست.»

مامان که بود، بیشتر وقت ها سری به اتاق من می زد و کَمَکی تمیزکاری می کرد.